En toen was ik het ineens. Althans, ik vind het leuk om het zo hardop te zeggen. Want boerin ben ik eigenlijk nog allerminst, en bovendien doe ik nu alle hardwerkende boerinnen in Nederland geen recht als ik mezelf ook boerin ga noemen. Daarom zeg ik nu steeds ‘boerin in spe’. Als mensen een paar jaar geleden vroegen naar mijn ambities, dan zei ik altijd ‘als ik later groot ben, word ik boerin’. En dat meende ik.
Maar goed, laat ik even beginnen bij de boerderij. Die kwam aan het begin van dit jaar op ons pad en toen we tijdens de bezichtiging achter de makelaar aan liepen wisten we al: dit is ons huis. Met een beetje gereserveerdheid, want dat gevoel hadden we al een paar keer eerder gehad en vervolgens lelijk het deksel op onze neus gekregen. Je herkent het vast wel als je zelf ook op huizenjacht bent of bent geweest. Onze boerderij is een zogenaamde keuterboerderij, geboren in 1910, dus nu 111 jaar oud. Zo’n mooie leeftijd vind ik dat. Ik heb me ook al afgevraagd wie er hier zal wonen als de boerderij straks 222 jaar oud is.
We wonen hier nog maar 2 maanden en zijn vooral bezig om de tuin te leren kennen, de planten te ontdekken en plannen te maken. Ons doel is om zo zelfvoorzienend mogelijk te leven en dat betekent dan natuurlijk ook leven van het land. Als je dat goed wilt aanpakken, dan is het maken van een planning best wel essentieel. Ik hoopte stiekem dit jaar al de tuin helemaal vol te zetten met groenten en fruit, maar dit is gewoonweg onhaalbaar. Door onze planning heen is het nu wel gelukt om een flink aantal verschillende bessenstruiken in de tuin te zetten, hebben we twee aardbeienbedden aangelegd, een aantal rabarberplanten geplant, hebben we een klein bed gemaakt met vruchtgroenten en hebben we een simpele kas neergezet, waar nu paprika’s, pepers en tomaten in staan te groeien. Althans, ik hoop dat de paprika’s het gaan redden, want de naaktslakken zijn er ook in overvloed en die zijn gek op het verse blad van paprika’s.
Verder willen we het leven hier gaan aanvullen met een aantal dieren. Zo staat er hier in de tuin een oud hok wat helemaal onder de klimop zat. Deze zijn we nu aan het opknappen tot kippenhok. Over een tijdje zullen er ook geiten bij komen en konijnen. Dat laatste was een wens van dochterlief. Ondertussen probeer ik iedereen hier te overtuigen dat loopeenden ook een goed idee zijn, vanwege de slakken. Helaas is nog niet iedereen het hier met me eens, dus dat betekent dat deze boerin in spe ook haar skills in motiverende gespreksvoering moet gaan inzetten. Wordt vervolgd dus.
