Voeten in de klei, kruin naar de zon en maan

Wildwief is een archetype die al jaren met me ‘meereist’ en mij beïnvloedt en beweegt. Ze zit niet in haar hoofd, maar leeft vanuit haar hart, buik en bekken, dicht bij haar kern dus.

‘Hé, jij bent toch wildwief?’ Grappig, dit is al een paar keer tegen me gezegd. Maar ik ‘ben’ dus niet wildwief. Althans, ik ben het wel, maar jij ook. Wildwief huist in iedere vrouw. Wildwief is trouwens niet die vrouw die je op zaterdagavond tegenkomt in de stad, met een fles wijn in haar hand, kots in haar haar, mascara op haar kin en een scharrel die ze heeft gevonden in de disco.
Wildwief zit veel dieper in ons wezen. Ze volgt haar instinct, luistert naar haar gevoel, ziet wat de bomen en dieren haar proberen te zeggen en staat sterk in verbinding met de aarde. Voeten in de klei zeg maar, en kruin naar de zon en maan. Overgave is haar natuur, Wildwief voelt zich nergens door geremd. Ze zit niet in haar hoofd, maar leeft vanuit haar hart, buik en bekken, dicht bij haar kern dus.
Wildwief is voor mij een archetype die al jaren met me ‘meereist’ en mij beïnvloedt en beweegt. Ik denk dat dat is omdat ze mij het meest te leren heeft en tegelijkertijd dicht bij mijn wezen staat. Ik heb vrij snel last van de hectiek van alledag en dan komt het nog weleens voor dat ik teveel in mijn hoofd ga zitten in plaats van in mijn kern. Terwijl ik juist daar het krachtigst ben.
Ik heb die discrepantie het hardst gevoeld in de periode dat ik studeerde. Dat was een periode waarin ik als moeder, student, partner en werkende continu moest plannen en vooruit kijken, waardoor ik op sommige momenten volledig uit het hier en nu verdween. In die periode vond ik het ook heel lastig om mijn studie en het wetenschapsgebied te koppelen aan mijn spirituele zelf. Mijn spirituele ontwikkeling heeft daardoor tijdens vrijwel mijn hele studie stil gelegen. Van jarenlang cyclisch leven naar op geen enkele cyclus letten zorgde er nog meer voor dat ik alleen maar in mijn hoofd ging zitten. Nu ben ik toegepast psycholoog en grappig genoeg kwam WildWief vanzelf weer terug. Blijkbaar hoort ze gewoon bij mij.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *